| Ülke | Macaristan |
| Tarih / Süre | 2016/2017 eğitim öğretim yılı |
| Ana konu | Geniş çevre |
| Öğrencilerin yaş aralığı | 13-14 yaş |
| Okulun durumu / durumu | Özel ihtiyaç ve yoksun çocukların çoğunluğunun olduğu kırsaldaki bir köyde küçük bir devlet okulu. |
| Tema | Okul müdürünün desteği çok önemlidir ve öğretmenin en az bir meslektaşı ile birlikte çalışması da okullarda Duyguların Didaktiği uygulamasında çok önemlidir. |
| Vaka çalışmasının açıklaması | Macar pilot programına bu okuldan okul müdürü ve yardımcısı, bir öğretmen, Eumoschool projesinin katıldı.
Macaristan’da, pilot programların seçilmesinde programda en az iki öğretmenin bulunması önemli bir husustur. Bu programda da birlikte çalışan iki öğretmene sahip olmanın birbirlerine ekstra destek sağladığı kanıtlanmıştır. Bu özel durumda öğretmenlerden biri ayrıca okul müdürü iken, diğeri de yardımcısı olarak çalıştı. Ayrıca okulda, Duyguların Didaktiği tekniklerinin kullanıldığı ve uygulandığı okulda kendilerine ait sınıfları(6. sınıf) vardı. Okul, yüksek oranda dezavantajlı nüfusa sahip küçük bir köyde yer almaktadır. Evlerinde alışkın olmadıkları için duygular hakkında konuşan bir okul kavramı pek çok öğrenci tarafından bilinmemekteydi. Bu nedenle, Duyguların Didaktiği programı başladıkça, küçük adımlarla ilerlemek zorundaydılar, duyguları paylaşma kültürünü yaratıyorlardı, ilk başta zor görünüyordu, ama sonunda öğrenciler buna alıştılar. Bu okul programda daha geniş bir kitleye ulaşmak için iyi bir konumdaydı. Okul müdürü başlangıçtan beri, programın okulda destekledi. Başta müdür ve tekniklerin uygulanmasına yardımcı olan müdür yardımcısı olmak üzere okulun büyüklüğü nedeniyle okul personelinin geri kalanı da bu program hakkında bilgi sahibi oldu. Öğrenciler ayrıca diğer öğretmenlere de teknikler hakkında konuşabildiler. Okul müdürü ve yardımcısı yerel bir “eğitim” planladı. Öğretmenler daha fazla uygulama için teknikler de öğrenebilirlerdi – doğru zamanı beklediler, böylece meslektaşlarının kabul edeceği diğer birçok sorumluluk arasında ekstra bir yük getirmeyecek olumlu bir program oldu. Duyguların Didaktiği’nin daha fazla öğretmen için yayılmasını hedeflediğimizde, onu öğretmenlere nasıl tanıtacağımız konusunda bilinçli olmalıyız, böyle yaparsak ona karşı düşman olmayacaklardır. Okulun yanı sıra, programın köye tanıtılması için de çaba sarf ettiler: yerel gazeteye Duyguların Didaktiği ve onun okuldaki kullanımı hakkında bir sayfalık makale yazıldı. Bu şekilde duygu eğitimin önemini, sadece öğrencilerin ve okuldaki personelin değil, aynı zamanda ebeveynler de dahil olmak üzere genel nüfusu da dikkate alarak toplum düzeyinde bir anlayış oluşturmaya çalışıldı. |
